رمزگشایی اسرار مومیایی در موزه ملی تاریخ پزشکی

 پژوهش برروی جسد مومیای در موزه، با استفاده از یکی از پیشرفته ترین فناوری ها، برای کشف رمزهای نهفته در مومیایی در حال انجام است، مومیایی یکی از جالبترین و پر بیننده ترین گنجینه های موزه است.

این پژوهش برای دستیابی به اطلاعات بیشتر و همچنین ارتباط بین مومیایی موزه تاریخ پزشکی با دیگر مومیایی های کشور است، این اطلاعات با ارزش از چگونگی مومیایی شدن و نحوه دفن آن به دست می آید. در این تحقیق، مومیایی و قالب جسد دست نخوره باقی می ماند.

جسد مومیایی لایه به لایه بررسی می شود تا یک بازسازی با وضوح بالا بدست آید. یافته های تازه، نتایج این تحقیقات است که توسط گروه خانم دکتر امین شیرزادی از پژوهشکده مرمت در فروردین 1400 در موزه ملی تاریخ پزشکی در حال انجام است.

توضیح اینکه؛ مومیایی طبیعی خانم 65 ساله متعلق به حدود 700 تا900 سال پیش، کشف شده از شهر یزد است. تکنیک مومیایی در کشور مصر برای بقاء جسد به دلیل اعتقاد به «کا» انجام می‌شد (مصری‌ها معتقد بودندکه روح انسان «کا» پس از مرگ نیز در بدن وجود دارد.). ولی در ایران چه در دوران پیش از ورود اسلام که دین زرتشت رواج داشت و چه بعد از ورود اسلام عمل مومیایی کردن طبق قوانین اعتقادی و شرعی مجاز شمرده نمی‌شد. ولی نمونه‌هایی از اجساد در ایران یافت شده‌اند که به صورت طبیعی مومیایی شده‌اند که عامل آن را می‌توان شرایط خاص محیطی دانست و از جمله این شرایط می‌توان درصد بالای نمک موجود در خاک، رطوبت کم محیط و نبود میکروارگانیسم‌ها را نام برد. یکی از این اجساد که تقریباً به صورت کاملی از تخریب حفظ شده است، مربوط به یک پیرزن 65 ساله است که از اطراف یزد پیدا شده است.  که به علت شرایط خاص محیطی از نابودی حفظ شده است.